Wat moet je!

Loes, van 3, haar 'moet-dingen' zijn nog beperkt . Ze moet af en toe naar de crèche als Papa en Mama moeten werken, ze moet haar bord leeg eten, ze moet af en toe in bad (bommetje!!) en ze 'moet' haar speelgoed afstaan aan haar zus. ('anders ben je niet meer mijn liefste zus!')

Sterre (5 jaar) haar moet-lijst is al een stuk langer. Ze is een week leerplichtig dus moet ze naar school. Ze moet naar zwemmen, naar de fysio en (van zichzelf) fietsen zonder zijwieltjes. Ze moet binnen de lijntjes kleuren, hollen voor de sponsorloop, vriendinnenboekjes invullen en alle dingen die een 3 jarige ook moeten natuurlijk.

Zit je op je 3e rond de 4 serieuze 'moet-dingen' in je leven, rond je 5e is dit al snel gestegen naar een dikke 9. Grofweg gerekend is dit een stijging van 50% aan moet-dingen binnen 2 jaar. En deze trend zet zich door en door en door.. zodat je op het einde van je 39e levensjaar met een lijst 'moet-dingen' zit opgescheept waar je U. tegen zegt..

Uiteraard moet ik boodschappen halen, mijn leefomgeving een beetje toonbaar houden, en de hypotheek betalen. Die eerste twee doen we tussen de bedrijven door en dat laatste gebeurt automatisch (geloof ik). Ik bedoel die andere 'moet-dingen'. Moetjes die je hoort of leest, die je aan het nadenken zetten of die langzaam vreten aan je geweten. Ken je dat radiospotje dat als je 1 minuut minder lang doucht we met z'n allen in één jaar 37,5 miljoen m3 water en 240 miljoen m3 aardgas besparen. Dus nu 'moet' ik van mezelf minder lang douchen.

Ik moet 30 minuten per dag bewegen, 2 ons groente en fruit eten, verantwoorde eieren kopen, een balansdag invoeren en 2 maal per week vis eten (maar alleen als de vis voorkomt op de viswijzer). Ik moet mijn carrière zorgvuldig plannen, fulltime werken (anders is dit zonde voor de belastingbetalers die krom gelegen hebben voor mijn opleiding) en net op het moment dat ik door het glazen plafond aan het trappen ben moet ik als actief betrokken moeder op school kiezen tussen knutsel-werkjes-begeleidster zijn of luizenmoeder. Ik moet uiteraard ook 24 uur bij mijn kinderen zijn om ze te stimuleren in hun meervoudige intelligentie en zodoende alles aan talenten eruit te halen wat erin zit. Ik moet creatief zijn en biologisch koken (liefst verbouwd uit eigen tuin). Ik moet intieme seks hebben met mijn man en uiteraard moet ik mezelf dan geen tekort doen dus moet ik spannende seks hebben met mijn minnaar.

Ik moet op de hoogte zijn van het nieuws, een politieke mening hebben en op de hoogte zijn van alle nieuwe films, muziek en wat verder hot is and what not. Uiteraard moet ik mijn sociale contacten onderhouden en een goede vriendin, dochter of buurvrouw zijn. Af en toe moet ik even 'lekker uit de band springen' en de boel helemaal de boel laten. Om dan weer te gaan leven in het nu en contact te maken met mijn innerlijke kind.

Nu ga ik een zak chocolaatjes open trekken. Die feel-good movie verder kijken. En een me in een deken nestelen.
Om dit allemaal vol te houden moet ik ook goed voor mezelf zorgen.
Over een maand word ik 40 en ik wil er niet aan denken wat er procentueel nog op me te wachten ligt!

Nokia 1800

Ik ben niet zo'n gadget mens. Al die nieuwe uitvindingen die ..'je leven zullen verrijken!' vind ik meestal onzin, onnodig, te duur of te lelijk. Overal zit een oplader bij, een afstandsbediening of andere ruimte-innemende objecten. En heb je net die ene must-have aangeschaft komen ze binnen een jaar met een vernieuwde verbeterde versie. Had er dan net iets langer over nagedacht...
Zo heb ik me o.a heel lang verzet tegen een Tomtom. Wat is er mis met even een ander mens vragen of je de juiste richting oprijdt? En wat is er nou leuker dan met z'n 2-en over een landkaart buigen en te bedenken waar je langs zal rijden? Nog sterker.. wat is er mis met verdwalen?!
Maar met een man in huis die alles waar een stekker aan zit geweldig vindt is het vechten tegen de bierkaai. En uiteindelijk blijkt zo'n Tomtom dan toch verrekte handig te zijn, veel tijd te schelen en nog meer irritaties te voorkomen!
Bijkomend voordeel is dat je door zo'n stekker-man toch op de hoogte bent van al die ontwikkelingen en een beetje mee kan praten op feesten en partijen.

Driekwart jaar geleden ging mijn mobiel kapot. Het was nog een hele klus om een nieuwe te vinden zonder de standaard 24 delige encyclopedie, mogelijkheden om digitaal bier te drinken, het weer te bekijken in 78 landen en boze vogeltjes te laten exploderen maar eentje aan te schaffen die alleen kon bellen en sms'en. De Nokia 1800 bracht uitkomst!
Hopeloos ouderwets natuurlijk dat werd aan alle kanten wel duidelijk gemaakt. Jule (12) zuchtte alleen maar; 1 teleurgestelde blik van dan-ben-je-volwassen-en-heb-je-geld-en-dan-koop-je-dit! zegt soms meer dan duizend woorden. Loes (2) gleed met haar vingertje over het display heen en weer en kwam serieus vertellen ...' deze Iphone is ook kapot hoor mama!'

Met andere woorden, alleen ik was er erg blij mee. Verleden tijd inderdaad want mijn Nokia 1800 kan door het missen van een klein pieletje niet meer opgeladen worden!

Al 4 dagen ben ik daardoor niet meer bereikbaar zodra ik mijn huis verlaat en kan ik mijn omgeving niets meer meedelen per sms. Ik blijk ineens meer bereikbaarheidsbehoefte te hebben dan ik altijd dacht, want oh oh oh wat mis ik dat stomme ding! En wat vind ik het stom dat ik dat stomme ding mis!

Het allerstomste vind ik dat ik stiekem aan het nadenken ben over zo'n blitse alleskunner van een telefoon. Je kunt er van die leuke foto's mee maken (ook voor dit blog) en als mensen echt (echt!!!) al om 7.30 's morgens een scrabble-woord leggen zal dat ook wel het einde zijn. Er zijn allerlei handige app's die ik nu nog belachelijk vind natuurlijk. (al hoorde ik laatst van een app die jou 'belt' op een ingestelde tijd. Stel je hebt een gesprek met je baas waarvan je weet dat het vervelend wordt. Na een kwartier laat je jezelf bellen, je verzint een ziek kind en even later sta je lekker buiten met uitgestelde problemen. Het lijkt mij een uitkomst!) Je kunt er mee tv kijken, mail checken waar je ook maar bent. En als iets niet weet dan zoek je het even op. Altijd!!! en overal!!!
En daar zit dan ook het gevaar volgens mij. Mijn angst is dat ik binnen no-time leef met dat ding in de hand en vergeet hoe ik moet nadenken en moet communiceren in het echie. Dat ik eerst mijn facebookvrienden check in de morgen en er dan pas aan denk dat ik mijn kindjes wakker moet maken. Dat ik per sms met Niek de dag doorneem. Dat ik meer in de virtuele wereld ga leven dan in die van de blaadjes, de zon en de wind...

Maarrrr.. als ik nu een nieuwe Iphone koop is die van mij wel blitser dan dat ouwtje van mijn stekker-man:-)

Supermama

'Nou mama!! dat mag je ook niet vragen!' Boos kijkt Sterre me aan. De tranen van kwaaiigheid staan in haar ogen.
En echt!.... ik had alleen maar gevraagd hoe het was op school!
Nu staat ze met rode wangen naar me kijken. 'Je hebt toch alleen maar gezegd dat je bloemen hebt gemaakt' probeer ik nog. 'Ja! maar dat mocht ik niet vertellen, want dat is geheim voor Moederdag' pruttelt ze. Ik beloof plechtig dat ik het niet ga onthouden.
Het werkt.... Sterre kruipt tegen me aan en zucht; 'gelukkig heb ik niet verteld dat het aan een ketting komt he..'

Woensdag zond de VPRO de documentaire 'Supermom' uit. De maakster volgt een aantal vrouwen die mee doen aan de super-moeder-van-het-jaar verkiezing in...(surprise surprise)Amerika! Criteria om mee te kunnen doen aan de verkiezing; (uiteraard) het hebben van 'eigen' kinderen, je moet getrouwd zijn met de vader van je kinderen en (diep) religieus zijn.
Reden voor de vrouwen om mee te doen en ik citeer; omdat ze zich ondergewaardeerd voelen voor het werk dat ze als moeder verzetten. Ze hopen dat de prijs dat zal veranderen.
Ik voelde me ondergewaardeerd door de VPRO! Wie zend nu een supermamadocumentaire uit om 23.50! Dan ligt toch iedere supermama al lang volledig afgedraaid onder haar dekbed. Lang leve uitzending gemist.

Ik weet zeker dat dit soort verkiezingen in Nederland nooit zullen aanslaan. Ten eerste zijn we natuurlijk veel te nuchter voor dit soort opkloptoestanden van een moedermaffia. En ten tweede.. hebben wij de Blokker!! 'De winkel voor iedereen' En voor Moederdag zijn ze niet te beroerd om met man en kinderen mee te denken hoe de waardering voor het werk dat een moeder verzet ten uiting gebracht kan worden. Een greep uit de folder; De Carmen ladyshave (een klassieker maar nu in het roze), een wandklok met ruimte voor 8 foto's, een massagekussen in hartvorm, het Silk'n Reju anti-rimpelapparaat (leuk op bed om 8 uur 's ochtends), de cupcake kookwekker of.. (echt waar) een douchegordijn!
Want, zegt de winkel voor iedereen;... moeders verdienen het!

Een dag later huppelt Sterre naast me. 'Weet je mama, je kan ook zelf inpakpapier maken.' Vanuit mijn ooghoeken zie ik haar plotsklaps stilstaan. Met beide handen bedekt ze haar mond. Ik hoor een kreuntje en besluit met een warm hart keihard de andere kant op te kijken.

Oma's aan de top.

Mijn eigen oma was een klassieker! Wit golvend haar dat als een coupe 'Beatrix' over haar hoofd gekamd lag, gezellige kilo's rond buik, billen en benen, een bloemetjesjurk met een dunne ceintuur en 'Katrien Duck' schoenen die nu zo in de mode zijn. Google 'oma' op afbeeldingen en je vind honderden van dit soort omaatjes. Uiteraard was mijn eigen oma uniek. Bij haar mocht je witte Bambix eten bij het ontbijt en in haar kastje stond altijd een schaaltje met bonbons.
Kijk nog maar eens goed in park en stad en geniet van de klassieke omaatjes. Want let op mijn voorspellende woorden; het wordt een uitstervend ras. (Nee dit wordt geen bruggetje naar euthanasie, pillen van Dior of een strijd voor vrije wil...)

De oma van de toekomst is hip. Zelfs het oma duplo-poppetje van Loes heeft weliswaar grijs haar maar 'loopt' wel in een roze broek!  Vanavond bij de chinees van Haren kwam er een modern exemplaar binnen. Wit grijzend haar geknipt door 'de Kinky' kapper, rode lipstick en en kobaltblauw t-shirt. Samen met een vriendin ging ze achter ons zitten. De eigenaresse kwam vragen of ze alvast wat wilden drinken. Met een zucht antwoordde oma: 'Ja voor mij een dubbele jenever en een portie kroepoek!' Om vervolgens te 'klagen' tegen haar vriendin dat haar klus maar niet af kwam zo druk had ze.

Opgepimpte rollators, scootmobiels met tijgerprint, standaard lipstick-zoenen-die-je-af-moet-vegen, 'Goh wat heb je een leuk truitje!' 'Ja hé van mijn oma geleend' Echt het worden normale zaken in de toekomst!

Ik zie mijn eigen oma 'verhipt' voor me. Haar recht-toe-recht aan bloemetjes jurk heeft ze ingeruild voor een exemplaar van King Louie. Haar witte haren golven om haar lachende gezicht. We zitten in haar keukentje aan de vierkante tafel Bambix te eten terwijl ik haar uitleg hoe Facebook werkt... Vind ik leuk!

We gaan weer golven!

Zondag 15 april.

Ik ben even op kraamvisite bij de buren als de trotse oma mij verteld dat hun kliko-container een paar dagen zoek was. Ze waren net verhuist naar een ander huis in Hellevoetsluis. Raar, gek en zoeken geblazen natuurlijk. De politie brengt helderheid in de zaak. De kliko was per ongeluk in de vuilnisauto gekukeld en nu dus vernietigd.. Of 'oma' ook behoefte had aan slachtofferhulp?
Nu moet je met dit soort visite-verhalen natuurlijk een beetje oppassen. Hoe goed ken je de moeder van je buurman nou? Sociale etiquette zijn best fijngevoelig..
Ik heb er alleen geen tijd voor om daar even over na te denken.. Acuut barst ik in lachen uit en moet er echt even bij gaan zitten! 'Oma' heeft er gelukkig geen trauma aan overgehouden en lacht vrolijk mee.

'De kunst van het leven is thuis te zijn alsof men op reis is..' die tekst kreeg ik bij thuiskomst opgestuurd. De kunst van het reizen vind ik om me te blijven verwonderen.  Het heerlijke verbazen van een reis maar dan 'in eigen land'. Ik ga het proberen..

Een goede verbaas-plek blijkt het zwembad te zijn. In zo'n warm peuterbad heb je alle tijd om je leeftijdsgenoten eens aan een kritische blik te onderwerpen. Je hebt wel iets beters te doen dan cool te kijken of je buik in te houden als je 3 jarige kopje onder dreigt te gaan of je baby zich verslikt. Je krijgt dus een heel reel beeld van lijf en leed.  En echt.. dit is veel beter voor je zelfvertrouwen dan turen naar die foto's in glossy's-voor-de-echte-vrouw!
Geestelijk gesterkt duik ik met de kinderen in de wild waterbaan. We beginnen fanatiek aan ons 4e rondje als de badjuf omroept; 'We gaan golven!!' om vervolgens in de microfoon een hele lijst van waarschuwingen te schallen. 'Niet zonder bandjes!, ouders moeten in de buurt van hun kind blijven!, minimaal 1 meter afstand houden van de gespannen lijnen!, hou ruimte tussen elkaar!!.. Om de feestvreugde te verhogen gaan er 4 badmeesters om de rand van het zwembad staan.. 'Dit vind ik te spannend!' zucht Loes. Er is nog geen golf te zien..

In de kleedkamer is het koud. Met haar billen op het bankje zit Sterre. te rillen in haar handdoek. Haar blik is strak gericht op 2 moeders. Die zijn druk in de weer met luiers, rompertjes en de baby's die daar in moeten. Tussen het gepruts door wisselen ze complimenten uit. 'Nee meid echt ik vind jou zo georganiseerd.. daar heb ik bewondering voor!' Om haar organisatietalent nog meer tentoon te spreiden haalt moeders doosjes met rozijnen uit haar tas. Ha! een daad van vrienschappelijke kift waar vrouwen zo beroemd om zijn. Dochterlief doet er niet aan mee. Die frunnikt het doosje open en strooit de inhoud vakkundig in het rond.  'Oh nee! Een.. Twee..! telt de organisatie-moeder. Ze duikt naar voren, graait de rozijntjes van de chloornatte vloer en ploft opgelucht weer op het houten bankje. ' Gelukkig binnen 3 seconden!' zucht ze. Zelfs vriendinlief kijkt haar nu niet-begrijpend aan.. 'Meid je kent de 3 seconden regel toch wel.. als je iets binnen 3 seconden van de vloer opraapt krijgen de bacteriën er geen vat op en kun je het nog gewoon opeten!' Om de vakkundigheid van dit opvoedprincipe kracht bij te zetten stopt ze een aantal rozijnen in de mond van haar dochter..

En zo leer je elke dag..