Zo heb ik me o.a heel lang verzet tegen een Tomtom. Wat is er mis met even een ander mens vragen of je de juiste richting oprijdt? En wat is er nou leuker dan met z'n 2-en over een landkaart buigen en te bedenken waar je langs zal rijden? Nog sterker.. wat is er mis met verdwalen?!
Maar met een man in huis die alles waar een stekker aan zit geweldig vindt is het vechten tegen de bierkaai. En uiteindelijk blijkt zo'n Tomtom dan toch verrekte handig te zijn, veel tijd te schelen en nog meer irritaties te voorkomen!
Bijkomend voordeel is dat je door zo'n stekker-man toch op de hoogte bent van al die ontwikkelingen en een beetje mee kan praten op feesten en partijen.
Driekwart jaar geleden ging mijn mobiel kapot. Het was nog een hele klus om een nieuwe te vinden zonder de standaard 24 delige encyclopedie, mogelijkheden om digitaal bier te drinken, het weer te bekijken in 78 landen en boze vogeltjes te laten exploderen maar eentje aan te schaffen die alleen kon bellen en sms'en. De Nokia 1800 bracht uitkomst!
Hopeloos ouderwets natuurlijk dat werd aan alle kanten wel duidelijk gemaakt. Jule (12) zuchtte alleen maar; 1 teleurgestelde blik van dan-ben-je-volwassen-en-heb-je-geld-en-dan-koop-je-dit! zegt soms meer dan duizend woorden. Loes (2) gleed met haar vingertje over het display heen en weer en kwam serieus vertellen ...' deze Iphone is ook kapot hoor mama!'
Met andere woorden, alleen ik was er erg blij mee. Verleden tijd inderdaad want mijn Nokia 1800 kan door het missen van een klein pieletje niet meer opgeladen worden!
Al 4 dagen ben ik daardoor niet meer bereikbaar zodra ik mijn huis verlaat en kan ik mijn omgeving niets meer meedelen per sms. Ik blijk ineens meer bereikbaarheidsbehoefte te hebben dan ik altijd dacht, want oh oh oh wat mis ik dat stomme ding! En wat vind ik het stom dat ik dat stomme ding mis!
Het allerstomste vind ik dat ik stiekem aan het nadenken ben over zo'n blitse alleskunner van een telefoon. Je kunt er van die leuke foto's mee maken (ook voor dit blog) en als mensen echt (echt!!!) al om 7.30 's morgens een scrabble-woord leggen zal dat ook wel het einde zijn. Er zijn allerlei handige app's die ik nu nog belachelijk vind natuurlijk. (al hoorde ik laatst van een app die jou 'belt' op een ingestelde tijd. Stel je hebt een gesprek met je baas waarvan je weet dat het vervelend wordt. Na een kwartier laat je jezelf bellen, je verzint een ziek kind en even later sta je lekker buiten met uitgestelde problemen. Het lijkt mij een uitkomst!) Je kunt er mee tv kijken, mail checken waar je ook maar bent. En als iets niet weet dan zoek je het even op. Altijd!!! en overal!!!
En daar zit dan ook het gevaar volgens mij. Mijn angst is dat ik binnen no-time leef met dat ding in de hand en vergeet hoe ik moet nadenken en moet communiceren in het echie. Dat ik eerst mijn facebookvrienden check in de morgen en er dan pas aan denk dat ik mijn kindjes wakker moet maken. Dat ik per sms met Niek de dag doorneem. Dat ik meer in de virtuele wereld ga leven dan in die van de blaadjes, de zon en de wind...
Maarrrr.. als ik nu een nieuwe Iphone koop is die van mij wel blitser dan dat ouwtje van mijn stekker-man:-)
