Spannend!

Loes loopt voor me uit door het parkje. We gaan Sterre uit school halen. Zware donkere wolken hangen in de lucht. Met haar gestreepte regenlaarzen slaat Loes geen plas over. Die heeft geen last van sombere waar-blijft-die-zomer-nou gevoelens.
'Ik heb een geheim weggetje' vertrouwt ze me toe. En voor ik door heb wat ze bedoelt laat ze mijn hand los en verdwijnt richting een bosje bomen en struiken.
'Je mag niet mee' roept ze nog even voor de zekerheid.
Om er met glimoogjes aan toe te voegen: ' .. dat is spannend!'

Als ze volledig door het groen is opgeslokt is het eerste wat ik denk: '.... als ze nu gaat gillen heeft ze een lijk ontdekt!'

Toch maar eens een avondje een dvdtje kijken over bloemetjes en bijtjes en de liefde enzo..
In plaats van met een kussentje op de bank en dan met de deur goed op slot en zenuwen in de buik volgen wie de moorden deze keer heeft gepleegd.....

Omdat ze het waard zijn!

Al een poosje vindt er aan het eind van (bijna) elke dag een soort rituele dans in onze straat plaats. Een tango des levens zeg maar, alleen nu verpakt in een abstract verhipt jasje.. of jurkje.. of schoenen..
Als de hardwerkende buurtbewoner thuis komt vind deze met regelmaat een briefje op zijn mat dat bestelde artikelen via internet af te halen zijn bij diverse buren die tussen thuiswerken, de was en het zeulen met kinderen best bereid zijn om een doosje van H&M, Zalando of Apple in bewaring te nemen. En zo geschiedde dat de buurman c.q buurvrouw tegen zessen, na het zoenen van huisgenoot en kinderen, de straat op gaat om zijn virtuele bestelling live op te halen. Vaak wordt de dag dan even doorgenomen met de attente buur, de aankoop geshowd of kan er meteen even een vergeten boodschapje bij gebietst worden.

Zo zie je maar dat buren heel erg belangrijk zijn. Niet alleen omdat je molensteen-hypotheektechnisch zo'n beetje 30 jaar aan elkaar vast zit maar ook omdat je buren soms wel een heel eerlijke kijk op je hebben. En dan kun je ze maar beter te vriend houden!

Het buren voor-wat-hoort-wat principe werkt een beetje als volgt; Jij lacht je buurman niet keihard uit als hij met z'n duffe hoofd in een wat te korte badjas en op slippers nog net op tijd de container bij de weg weet te zetten omdat hij de dag ervoor subtiel de andere kant uit keek toen jij net voor het raam stond en gedachteloos met een theelepel in de chocoladepasta stond te happen. Jij roept 's morgens naar je buurvrouw ' dat overkomt ons allemaal wel eens hoor!' als ze verward de voordeur open doet en aan de buitenkant van de deur haar sleutelbos ziet hangen... Omdat het EN waar is.. EN omdat ze al wel 5x zo lief is geweest om je vergeten autosleutels die-nog-in-de-deur-hingen terug te bezorgen zonder commentaar!
En dan zwijgen we nog over die net-je-haar-in-de-verf-en-dan-gaat-de-bel-momenten...

Ik durf eigenlijk wel te stellen dat mijn gezin beter functioneert dankzij de buurt. Zonder buren zouden we ten onder gaan aan een tsunami van vuilniszakken daar wij die zelf consequent vergeten op het juiste tijdstip klaar te zetten. En het is een uitkomst als je overbuurvrouw wel rijst in huis heeft als je van plan bent om nasi te maken en het was een lange dag, je kinderen zijn aan het instorten en je man heeft late dienst.. De kinderen bloeien op na geruststellend pedagogisch advies opgedaan in het speeltuintje en het schoolgaande kind in dit huis doet het goed dankzij sociale etiquette uitleg van moeders met wat oudere kinderen.

Dus neem van mij aan... Het is even een investering zo'n picknick tafel plaatsen in je voortuin..
Dan heb je echter wel alle ruimte om er geregeld wijn en/of een fles sterke drank in te gooien.
Het geeft wat geluidoverlast en het levert je geheid een kater op de volgende morgen...
Maar echt.. Ze zijn het waard!!!

Zo zie je maar weer..

Ik ben op zolder de was aan het sorteren als Sterre naar boven roept: 'Mama!! waar is dat ene kleine roze dingetje waar ik al weken niet meer naar gekeken heb maar die ik nu ineens heel erg belangrijk vind?' Als in een reflex antwoord ik: ' In die groene bak in de kast van de speelkamer boven het nep-eten!' Terwijl ik een koekie-monster t-shirt bij de bonte was gooi hoor ik vanuit de verte.. 'Oja, ik heb hem!'

Het verbaast me niets!! Van bijna alle dingen die door ons huis slingeren weet ik (meestal onbewust) waar ze liggen. Mijn brein produceert het antwoord al terwijl ik de vraag amper goed gehoord heb.
Maar mijn eigen sleutels? Mijn portemonnee of mobiel? Geen idee! Altijd zoek, kwijt en verloren en ondanks een vaste plek (in een bak op de plank in de gang die we daar om deze reden speciaal hebben opgehangen!) liggen ze nooit daar waar ik denk.
En dat verbaast me dan weer wel!

Nu sta ik wel vaker versteld van mezelf. Ik kan verbazingwekkend goed met geld omgaan, heb een feilloos richtingsgevoel en kan soms best lollig uit de hoek komen.
Na 40 jaar hoor je jezelf toch wel een beetje te kennen lijkt me maar ik kan mezelf nog regelmatig verrassen!

Ben ik weer een dag inwendig aan het mopperen en vloeken blijkt het weer 'die tijd' te zijn.  Het verklaart iedere maand weer een hoop maar dat het me steeds weer verrast is wel verbazingwekkend toch?
Zo lijd ik ook al een aantal jaren aan 'omgekeerde anorexia'. In mijn hoofd ben ik altijd veel slanker dan in de spiegel van de paskamer. Sta ik me weer in een veel te strakke spijkerbroek te wurmen...

En toen ik vandaag door de stad liep bedacht ik ineens dat ik het toch leuker vind om met een plastic tas van 'de Bijenkorf' door de drukte te lopen dan met zo'n geel-rood ding van de 'Wibra'.. en ik altijd maar denken dat ik niet statusgevoelig was!

Ik voel me minder alleenig als de tv aan staat, vind ik zelf ook heel erg raar... en  bij iedere tankbeurt hou ik de kinderachtige hoop dat ik magische-benzine-die-nooit-op-raakt tank. Ik kan, voor iemand met HBO+ niveau, verbazingwekkend slecht telefoonnummers onthouden en nu bleek ik een paar weken geleden ineens, tot mijn eigen verbazing, ook nog verslaafd te kunnen raken aan een engels kostuumdrama! (hoe loopt het toch af met Mr Bates?)

Zo zie je maar weer.. ik verveel me zelden met mezelf..
Want als ik ben bekomen van mijn verbazing heb ik nog altijd mijn twijfels, lusten, dromen, fantasieën en verlangens..never a dull moment in my head!!