zaterdag 28 december 2013

Iets leuks doen.

We zijn met z'n tweetjes vandaag. Grote zus is aan het logeren bij oma en papa is aan het werk. Het is wat stil in huis. Je bent wat vriendinnetjes in de buurt gaan bezoeken maar niemand kan met je spelen. Met je ziel onder de arm en wat mopperig kom je terug.
Er moet iets leuks gebeuren vind je. Anders is het niet eerlijk. Maar wat is leuk?
' De bioscoop! ' vind jij!
De deskundigen van de kijkwijzer vinden je echter voor elke film die er draait nog veel te klein.
' Het zwembad! ' roep jij!
Daarvoor vind ik het te koud.
' Naar het bos? ' stel ik snel voor.
' Stom!' Zeg jij nog sneller.
' Even de stad in? ' stel ik voor.
Je denkt er over na en legt dan ook een eis op tafel.
' Goed, maar niet naar winkels! '
Vijf minuten later zitten we op de fiets. We gaan een visje eten op de markt. Je zit op het zadeltje voorop en voorziet de wereld van jou commentaar. Je wijst me iedere kerstboom aan die we tegen komen. We maken er een wedstrijdje van en al gauw is het acht punten voor jou! Tevreden leun je een beetje naar achteren. Ik ga wat meer naar voren..
Op de verlengde Hereweg komen we langs het Huis van Bewaring. Een imposant gebouw. Het is een gevangenis zoals kinderen hem tekenen met potlood op papier. Dikke muren. Kantelen. ' Dit is het echte kasteel van een prinses hè ' vraag je mij. Ik besluit je te vertellen waar het gebouw werkelijk voor dient. Ik wijs je op de kleine raampjes, de tralies en laat het dikke slot zien waarmee de poort op slot lijkt. Je bent onder de indruk. Boeven zijn een serieus thema in jouw kleuterfantasieën en angsten. Om het verhaal wat minder spannend te maken vertel ik je over je vriendin A. die in de gevangenis werkt.
' Dus..' vat jij het verhaal samen, ' als een boef dan klaar is met zijn straf dan gaat vriendin A. werk voor de boef zoeken en mag hij weer in een gewoon huis wonen? '. ' Dat klopt ' beaam ik, ' dat heb ik je goed begrepen.'  ' ...dus eigenlijk maakt A. van boeven weer een mens!!'  Mijn kleuter kijkt omhoog en haar ogen ontmoeten even de mijne. Voor een seconde ben ik verbluft door de impact van je woorden. Dan draait je wereld al weer verder. ' Kerstboom! ' roep je schaterend. ' nog een punt! Je haalt me nooit meer in! '

Daar kon je wel eens gelijk in hebben.