In het magazine van de Volkskrant had ik net twee stukken gelezen. Het ene stuk ging over vrouwen, het andere stuk ging over mannen. Het stuk over vrouwen was geschreven door een vrouw. Het stuk over mannen was geschreven door een man.
De Volkskrant had kenners ingehuurd.
In het vrouwenstukje ging het over 'de supervrouw' en dat die niet bestond. Het advies was: 'het kan wel een tandje minder allemaal.' Wij vrouwen maken ons te druk, leggen de lat te hoog en laten ons veel te veel opfokken door andere vrouwen. Dat weten wij vrouwen allemaal en al lang maar toch stappen we massaal steeds in dezelfde valkuil vandaar dat de mevrouw van de Volkskrant het even had opgeschreven.
Het mannenstukje was ook niet echt opzienbarend. Volgens de deskundige waren mannen lui en egoïstisch. Mannen pieken op het moment dat het nodig is om vervolgens weer snel in een soort van standby-modus te gaan liggen luieren. Zijn advies was: 'Maak je pas druk als het echt moet en je kunt niet overal goed in zijn.' Uiteraard konden vrouwen daar nog wat van leren.
Met de geschreven stukjes nog vers in het geheugen strijken wij op een terras in de zon neer. Als de koffie is besteld en de kindjes in de speeltuin zijn verdwenen valt mijn oog als vanzelf op het stel dat voor ons een tafeltje bemand.
Een wulpse dame en een tanige man. Ze zitten ook aan de koffie. Er is gepaste afstand tussen de twee en als het woord 'scheiding' een paar keer is gevallen weet ik het zeker: Dit is een eerste date! Met plaatsvervangende zenuwen kan ik mijn ogen niet meer van het stel afhouden.
De wulpse dame is prachtig gekleed. Ze heeft een jurk aan met dwarse strepen die haar pluspunten prachtig accentueren. Haar make-up is subtiel, de sieraden zijn zorgvuldig gekozen en haar haar glanst verzorgt. Je kan zien dat ze uren heeft nagedacht om er zo nonchalant uit te zien.
Ze is de stad in geweest.
Ze heeft gepast.
Ze heeft gewikt en gewogen.
Ze heeft de kapper bezocht.
Ze heeft vriendinnen gebeld.
Ze heeft getwijfeld.
Ze heeft zich druk gemaakt!
Ze heeft de lat hoog gelegd!
En ze heeft zich vast ook opgefokt...
De tanige man is van het sportieve soort. Dit is in een oogopslag duidelijk. Zijn wielrennersbroekje zit strak om zijn bovenbenen en hij heeft zo'n shirtje aan met grote reclameletters. Zijn oliekleurige zonnebril hangt in zijn grijze krullen.
Dit is een man die vanmorgen dacht: 'Ik heb een date. Het is mooi weer. Ik ga fietsen!'
Gelukkig heeft hij vanmorgen ook nog even de krant gelezen. Of hij vindt de wulpse dame gewoon de moeite waard. Hij praat als Brugman en zij moet erom lachen..
Als het voor ons tijd wordt om de koffie te betalen haalt hij zijn smartphone uit een boterhamzakje. Nu kan hij naast haar gaan zitten en samen met haar hand maakt hij een kommetje om de foto's zichtbaar te maken. Haar hand blijft op de zijne als hij verder verteld.
Zij heeft zich druk gemaakt!
Hij piekt op het juiste moment!
Er hangt liefde in de lucht...
De Volkskrant had kenners ingehuurd.
In het vrouwenstukje ging het over 'de supervrouw' en dat die niet bestond. Het advies was: 'het kan wel een tandje minder allemaal.' Wij vrouwen maken ons te druk, leggen de lat te hoog en laten ons veel te veel opfokken door andere vrouwen. Dat weten wij vrouwen allemaal en al lang maar toch stappen we massaal steeds in dezelfde valkuil vandaar dat de mevrouw van de Volkskrant het even had opgeschreven.
Het mannenstukje was ook niet echt opzienbarend. Volgens de deskundige waren mannen lui en egoïstisch. Mannen pieken op het moment dat het nodig is om vervolgens weer snel in een soort van standby-modus te gaan liggen luieren. Zijn advies was: 'Maak je pas druk als het echt moet en je kunt niet overal goed in zijn.' Uiteraard konden vrouwen daar nog wat van leren.
Met de geschreven stukjes nog vers in het geheugen strijken wij op een terras in de zon neer. Als de koffie is besteld en de kindjes in de speeltuin zijn verdwenen valt mijn oog als vanzelf op het stel dat voor ons een tafeltje bemand.
Een wulpse dame en een tanige man. Ze zitten ook aan de koffie. Er is gepaste afstand tussen de twee en als het woord 'scheiding' een paar keer is gevallen weet ik het zeker: Dit is een eerste date! Met plaatsvervangende zenuwen kan ik mijn ogen niet meer van het stel afhouden.
De wulpse dame is prachtig gekleed. Ze heeft een jurk aan met dwarse strepen die haar pluspunten prachtig accentueren. Haar make-up is subtiel, de sieraden zijn zorgvuldig gekozen en haar haar glanst verzorgt. Je kan zien dat ze uren heeft nagedacht om er zo nonchalant uit te zien.
Ze is de stad in geweest.
Ze heeft gepast.
Ze heeft gewikt en gewogen.
Ze heeft de kapper bezocht.
Ze heeft vriendinnen gebeld.
Ze heeft getwijfeld.
Ze heeft zich druk gemaakt!
Ze heeft de lat hoog gelegd!
En ze heeft zich vast ook opgefokt...
De tanige man is van het sportieve soort. Dit is in een oogopslag duidelijk. Zijn wielrennersbroekje zit strak om zijn bovenbenen en hij heeft zo'n shirtje aan met grote reclameletters. Zijn oliekleurige zonnebril hangt in zijn grijze krullen.
Dit is een man die vanmorgen dacht: 'Ik heb een date. Het is mooi weer. Ik ga fietsen!'
Gelukkig heeft hij vanmorgen ook nog even de krant gelezen. Of hij vindt de wulpse dame gewoon de moeite waard. Hij praat als Brugman en zij moet erom lachen..
Als het voor ons tijd wordt om de koffie te betalen haalt hij zijn smartphone uit een boterhamzakje. Nu kan hij naast haar gaan zitten en samen met haar hand maakt hij een kommetje om de foto's zichtbaar te maken. Haar hand blijft op de zijne als hij verder verteld.
Zij heeft zich druk gemaakt!
Hij piekt op het juiste moment!
Er hangt liefde in de lucht...
