De wind voert het woord

Locatie; Oerol festival - Terschelling
Datum; 21-24 juni 2012
Thema; 'De wind voert het woord...'


Flarden van gesprekken die langs waaiden, opgepikt en weer losgelaten....


Op het groene strand, lekker in het zonnetje:
'Oh kijk die heeft mooi haar, zou dat echt zijn?'
'Nee joh, dat komt uit een potje!'
'En die lippen dan?'
.... ' ook nep!'
'Wel mooi..'
'Ja, wel mooi...'

Op hetzelfde strand, zelfde zonnetje, 2 consumpties later:
'Maar ik wil dat medische circuit nog helemaal niet in, voor je het weet liggen je eitjes in de vriezer en daar ben ik nog helemaal niet aan toe!'

Schuifelend door de drukte, het schiet geen centimeter op..
'Ah joh! Zo kom je nog eens onder de mensen..'

Langs de weg, een bord met woorden:
Alle wedstrijden op GROOT SHERM!

Irritante rimpel vrouw tijdens een concert met prettig-tegen-aan-kijk-zangers:
'Kut, hij heeft een vriendin!'

Uitkijkend over een groot publiek:
'Ik kom hier al 5 jaar maar echt dat publiek wordt ieder jaar ouder!'

Oerol:
'Nou wat leuk! Jimme hier ek!'

2 Mannen stuiven voorbij met de wind mee..
'Jaha en dan dus nog 9 maanden ontzwangeren!'
'Wat?! dat is opgeteld 18 maanden!!!!'

In een winkeltje:
' Nu hebben we alles voor haar betaald. De boot... Het hotel.... daar geven we toch een signaal mee af ben ik bang.'

In een overdonderende hoosbui van regen en wind:
'Ja! ze hadden echt gelijk, ik moest er nodig eens even tussenuit!'

Van de 50.000 bezoekers probeert de helft te schuilen in een horecagelegenheid:
'Kunt mij een indicatie geven wanneer er een tafeltje vrij komt?'

En dan moeten al die poncho's en regenbroeken uit..
'Wat een hoop sexy mensen hier!'

Te pas en te onpas (gejat van B. Kaandorp)
'Ik heb een heel zwaar leven.. nee echt heel zwaar..
Moeilijk, moeilijk, moeilijk, moeilijk..'


Alweer in een kroeg:
'Wat ruikt het hier heerlijk naar soep! Van die lekkere ouderwetse soep!'
'Mwah! ik ruik gewoon Maggi!'

Aan ons tafeltje gedeclameerd.. (was het nou een act?)
'Alles wat je met liefde doet is puur, liefde geeft de mogelijkheid om opnieuw te beginnen. Als ik alle tallen van mensen en engelen zou spreken, maar ik had de liefde niet, het baatte mij niets...'

Weer tegen de wind in ploeterend op de fiets:
'Ze moeten (hijg) dat thema ook eens aanpassen (hijg).. de Wind voert het Woord.. (hijg)als ze dat nou zouden veranderen (hijg) in 'oh wat is het pufheet' (hijg) of 'de mussen vallen dood van het dak' (hijg) dat kan best helpen toch...(hijg)?!'

'En die lippen? Ook Nep!'

Glamperen moet je leren..

Als ik alles bij elkaar op tel dan kom ik toch zeker tot 1198 nachten slapen in een tent. Inderdaad dat is afgerond naar boven 3,28 jaar! En dus 8,1% van mijn volledige leven. Ik heb een foto van mezelf in een enorm canvas reisbedje. Er steekt net een klein koppie boven het randje uit.  Een 'big smile' op Vlieland in een bungalowtent. In mijn herinnering is de tent oranje maar goed te zien is dat niet op een zwart-wit kiekje.

1 jaar.. een natuur talent

Ik wil niet opscheppen maar ervaring leert.. Ik heb in kleine tentjes gekampeerd waar je zelfs in je uppie wat last van zuurstokgebrek in kreeg maar ook in hele grote waar je geen oog dicht deed omdat er altijd wel 1 van de 20 in lag te snurken. In de winter, in de woestijn, op een parkeerplaats naast een koelauto (nooit doen die hebben een aggregaat) maar ook op het strand met uitzicht op zee en dolfijnen. Ik heb zelfs tenten verkocht in de tijd dat ik bij Bever werkte! (geleerd bij de verkooptraining; je hebt meer aan mensenkennis dan aan productkennis..)
Een tijd lang heb ik me zelfs ongelukkig gevoeld in een huis en heb daarna de beste beslissing kunnen nemen door weer in het tentje te kruipen waar ik met tussentijdse-smokkel-nachtjes bijna 2 jaar in heb gewoond. Nat van tranen en een hoosbui heb ik die tent met pijn in het hart aan het einde van dat weekend in de container moeten gooien. Maar het leidde uiteindelijk wel naar het moment dat ik bij mijn eigen gezinstent de haringen in de grond sloeg!

Proefondervindelijk wijs geworden weet ik dat een goede kampeer-uitrusting belangrijk is. Dat wil zeggen dat het vergeten van potten,pannen,luchtbedden of tentstokken niet handig is. Gelukkig werkt tijdens vakanties en reizen de omgekeerde wet van Murphy; Alles komt altijd goed. Soms is patat de oplossing, soms meedenkende connecties (de strozakken van Wietze de Boer! beter krijg je ze niet) en soms krijg je een ijzerzaag en een zak vol tentstokken (echt waar) en staat je tent een pietsje scheef.

Maar wat er ook gebeurt.. bij kamperen hoort afzien. Je luchtbed loopt langzaam leeg, die slaapzak red het nevernooitniet tot -20C, je zeult met water, uiteraard met pleepapier, je wordt altijd wel ergens wakker van en in je eten zit gras.

Het kan ook anders.. dat bleek al bij de voorpret op internet. 'Mama mag ik dan in het bovenbed!' riep Sterre bij het zien van de foto's. Zelf was ik ook onder de indruk van de 'heerlijke accommodatie voor de Glamping Kampeerder' die voor ons was uitgezocht. (Normaal gesproken krijg ik bij het woord 'glamour' associaties van Gerard Joling in een t-shirt met glittersteentjes maar dit 'concept voor een unieke ervaring' had niets met die topper te maken gelukkig.)

Het werd nachtjes tellen met elkaar...maar toen ging de tent open!!

En daarna mijn mond!!!
In onze 'robuuste safaritent' stond niet alleen het reeds ingepikte stapelbed maar in de andere slaapkamer (!) stond een heus 2-persoons boxspringbed. Opgemaakt! met witte dekbedhoezen! Het was even een keuze.. zetten we eerst de koffers even neer bij de eethoek (als je gaat 'glamperen' mag je K3 rolkoffer mee.. dat is logisch!) of zetten we eerst een kopje Nespresso koffie aan het bijbehorende keukenblok.
Op het houten buitenterras stond een picknicktafel maar ook een 'luxe loungeset' met van die in-weg-zak-kussens.

Ik ben zo'n alles-of-niets-meisje. Ik kan dagen/weken afzien in weinig tot geen comfort met alleen een koude douche, een bakje kale rijst en je eigen billen als zitcomfort om me vervolgens bont en blauw te ergeren aan een scheef hangend schilderijtje als ik de weelderige wereld weer betreedt. Naar de kroeg en dan 1 biertje drinken.. het lukt me niet, net als de rol met koekjes netjes weg leggen als ik er eentje hebt gepakt.

Met dit glampeer-concept had ik dus ook wat moeite.
Dat half/half zeg maar.. Geen hotel maar ook geen tent..
Je drinkt yuppen-nespresso koffie maar moet met een Jerry-can naar de kraan om het waterreservoir te vullen. Je dekt de tafel met het 30 delige porseleinen servies maar sjouwt je na de maaltijd een breuk om in het wasgebouw te gaan afwassen. (had ik al verteld dat we met z'n 19-en waren..) En je moet dan bij de receptie gaan melden dat je ene gaskachel het niet doet en of ze de gloeibol van je schemerlamp even willen vervangen...

Je kunt niet blijven mopperen natuurlijk. Met het dalen der temperaturen bleek de gaskachel erg sfeerverhogend te zijn en zo'n hotelbed in een tent daar kun je ook niet over klagen.
Na 2 nachten ging het gezelschap weer uiteen.
Wij besloten nog een nachtje te blijven om het glamperen goed onder de knie te krijgen..

Over 6 weken gaan we weer naar Vlieland, k(r)amperen in de tent... het kon nog wel eens een hele volksverhuizing worden!